Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu

Qrchac

Mam dwóch kumpli z arachnofobią, byle pajączek a oni najchętniej użyli by miotacza ognia albo granatu, żeby go zabić. Straszne to jest. Część znajomych wpadła na pomysl jak to "wyleczyć" i kupiła jednemu na urodziny ptasznika. Kiedy go zobaczył krzyknął wyszedł na korytarz, wziął but, zabił pająka i wyszedł z domu zostawiając nas z opuszczonymi szczękami. Potem trzeba było go gęsto przepraszać a winowajćów prawie udusiliśmy.
Nie polecam takich metod leczenia.

Co do pływania to nie ma się czym przejmować, zawsze można nadrobić zaległości Wink

kóla_zagóla

Kurczak, jeśli chodzi o metody leczenia to ponoć najlepsza jest lawina (que? na bank coś pokręciłam :p) polega to mniej więcej na tym, że zamykają Cię w pokoju pełnym pająków, a ktoś, kto tam siedzi mówi "widzisz? przecież nic Ci nie robią"
zagryzłabym, jakby ktoś chciał mnie wrzucić do pokoju z chociaż jednym pająkiem :p

kiedyś zdobyłam się na odwagę w walce z pająkiem, ale tylko dlatego, że on był niewielkich rozmiarów a JA miałam ODKURZACZ :p
i tak cała drżę Wink

kóla_zagóla

tajunka

Kóla, zapiszemy się na naukę pływania na wf, i żadna woda nie będzie nam straszna Laughing

A ja tak uwielbiam pająki...

Starski

Ano wlasnie, przeciez jest oprocz normalnego basenu takze mozliwosc zapisania sie na nauke plywania, czek dys ałt Very Happy

tajunka

Wiesz, że nawet to rozważam? Razz

kóla_zagóla

wiesz tajunka, że ja też?
ale wkurrwa mam na ten w-f, bo zawsze najbardziej lubiłam bieganie i skoki w dal, a teraz KUPA (;p), bo mam rozwalone kolano. nie mogę biegać i skakać ni chujutki.

ale ponoć basen byłby dla mnie najlepszy ;> jak będzie nudno zawsze możemy wypić coś w szatni :p pijana nie pijana, pływać i tak nie umie! ;)
dobra, zawsze razem będzie nam raźniej :p

tajunka

Ale serio serio? Zawsze to okazja żeby się czegoś nauczyć, a nie tylko piłkę odbijać, a w sumie niektóre zajęcia są ok, ale jakieś tam zastępcze ćwiczenia w razie niepogody mi się nie uśmiechają Razz

kóla_zagóla

tajunka, więc jestem pewna, że MY wyjdziemy na tym najlepiej Wink

jak cośi tak mam zwolnieniez w-fu :p

tajunka

To jak będzie? ^^

Jesteśmy okropne. Powinnyśmy o tym rozmawiać w temacie o w-f albo na GG.

Nec

Przebrnąłem przez te strony które zostały napisane od czasu "domofononów",

@Qrchac
Wiesz, to dosyć ciekawy lęk, ale ma swoją nazwę - belonefobia, ogólnie definiowany jest jako lęk przed małymi szpiczastymi przedmiotami, niektórzy wliczają w to np. żądla, ale ogólnie jest to lęk przed igłami i szpilami. W zasadzie to to jest fobia, ale z Twojego opisu wynika, że nie masz jeszcze fobicznych reakcji. Jak chcesz to poszukaj po sieci, można dowiesz się czy jest jakaś terapia, jeśli uważasz że takiej potrzebujesz :)

@Grejsi

Być może oglądałaś Das Kabinett des Doktor Caligari? bardzo jakoś mi sie skojarzył ten film :) i słyszalem też o horrorze klasy B "Dentysta", niestety nie oglądałem nigdy.

I jeszcze odnośnie leczenia fobii i strachów, leczenie polega na odwarstwianiu lęków, tzn. oczywistym jest, że nie wrzucą Cię na hurra do pokoju w którym sa pająki - leczenie wygląda tak, że najpierw widzisz pająka na ekranie TV, oswoisz sie z tym, to widzisz go przez szybę itd itd. We wszystkim pomaga psycholog i psychoterapeuta, który pomaga znaleźć źródło lęków, bo z reguły siedzą jednak w podświadomości z czasów dziecięcych. Tak notabene, terapie nie są zawsze skuteczne niestety...

Szukaliście kiedyś źródeł swoich obaw? Dla przykładu: nie czuje sie pewnie w obecności niektórych ptaków. Długo nad tym myślałem i stwierdzam, że to wpływ filmu "Ptaki" Hitchcock'a, który oglądałem mając wysoką gorączkę gdy miałem ok 6 lat. Co zabawne, nie czuje lęku przed mewami czy wronami, po prostu przed niektorymi ptakami, różnych gatunków. Ostatnio np. przy kaminicy którą wynajmujemy pojawił się gołąb, według mnie jest przerażający. Zresztą, dwóch chłopaków z którymi mieszkałem też sie niepewnie przy nim czują. Jest stary, ma czerwone oczy i dziwne pióra. Czasami mam wrażenie, że mnie obserwuje. brr.

tajunka

kóla_zagóla

tajunka mogę wypłynąć łódką na środek jeziora i jest SPOKO, ale raz się zachwieję i zaczyna się panika - a spróbuj mi wtedy odmówić wracania na brzeg to Cię zjem :p
A gdybym wypadła z łódki, nawet w kapoku, nie próbowałabym dopłynąć do brzegu tylko zdychała na środku jeziora czekając na pomoc.
może z nudów bym się utopiła ;)
moge skakać do wody i robić inne głupie rzeczy, ale kiedy z dnem łączą mnie już tylko palce stóp tonę ;)
a bałdzo nie chciałabym umrzeć przez utonięcie/uduszenie. (chociaż wiem, że to nie jest taka prosta sprawa utopić się.)

a źródła strachu przed pająkami nie wiem, gdzie szukać, bo w dzieciństwie bardzo fajnie mi się z nimi bawiło ;)
TO przyszło nagle :-)

Qrchac

Chwilkę pogrzebałem w sieci i poczytałem o tym. Mimo wszystko nie definiuję się pod belonefobie. Mój strach ogranicza się konkretnie do igieł - szpilki, żądła nie robią na mnie wrażenia i to najmniejszego. O fobii jeszcze nie mogę też mówić bo potrafię to względnie kontrolować i rzuczam się na każdego, kto ma w ręku igłę. Smile

Sam nie wiem kiedy mi to przyszło. Tak poprostu mi się coś przełączyło w głowie. Wcześniej nie miałem problemów, żeby ktoś zrobił mi zastrzyk.

Co do jakichkolwiek terapii, psychologów i psychiatrów to nie dla mnie. Jestem typem człowieka, który "musi" sam wszystko osiągnąć, bez żadnych dopalaczy. Oczywiście mówię o tych ważniejszych sprawach takich jak pokonywnie własnych lęków, wole osiągnąć to sam.

Quetzi

Mi przyszedł do głowy jeden z moich lęków, a mianowicie psy... No nie umiem ich zignorować, jak jakikolwiek (duży, mały, z merdającym ogonem, lub bez ogona:-P) biegnie w moją stronę, wszystko się we mnie przerwaca na lewą stronę... Dla tego m.in. nie odwiedzam rodziny na wsi zbyt chętnie:-P.